Patlıcan büyüme sırasında solanin biriktirme eğilimindedir: Zerzevat ne kadar olgunlaşırsa kabuğunda o kadar fazla zehir bulunur. Yumuşak, olgunlaşmış meyvelerde daha fazla solanin bulunur. Bu nedenle elastik ve genç patlıcanları seçmek gerekir. Patlıcan posası ayrıyeten bedende oksalik asit ölçüsünün artmasını tetikleyen ve böbrek taşlarına neden olabilecek ziyanlı unsurlar de içerir.
Patlıcandan önemli formda zehirlenmek mümkün değildir – yalnızca hafif zehirlenme mümkündür: ishal, baş ağrısı, ateş ve mide bulantısı ile. Fakat bunun için bile birkaç kilo olgunlaşmış patlıcanı yutmanız gerekecek. Ve öldürücü bir doza büsbütün ulaşılamaz.
Doktorlar kolit, kolesistit, böbrek taşı, akut artrit, düşük demir seviyesi yahut alerjisi olan hastaların patlıcan yemekten kaçınmasını öneriyor. Sonuçta patlıcan üzere tanınan bir yaz sebzesinin beden için mutlak yarar kaynağı olduğu düşünülüyor. Yaz ortasında olgunlaşan bu zerzevat vitaminler, antioksidanlar ve antiinflamatuar bileşiklerle doludur. Bu nedenle patlıcanlar, yalnızca özel ve baharatlı tadı nedeniyle değil, yaz ziyafetlerinin de sık sık konuğu oluyor.
Aynı vakitte hekimler, birtakım şahısların tüketimine uygun olmadıklarına dikkat çekiyor; öncelikle sık kronik hastalıklara yakalananların düşünmesi gerekiyor. Pek çok tuz ve oksalat – oksalik asit esterleri içerirler. Böbrek hastalığı olan bireylerde oksalatlar birikebilir ve bu da ürolitiazis gelişimini tetikler.
Patlıcandan uzak durması gereken başka bir küme insan ise gastrit ve mide ülseri olan bireylerdir zira bu zerzevat mide zarına ziyan verecek olan hidroklorik asit salgısını artırabilir.
Aynı vakitte rastgele bir kontrendikasyon yoksa patlıcan yemenin elbette yararları vardır. Böylelikle uzmanlara nazaran bu yaz sebzesinin koyu mor rengini belirleyen antosiyanin pigmentleri, kolesterolü düşürüyor, antiseptik ve antiinflamatuar özelliklere sahip oluyor. Kabuğun içerdiği nasunin pigmenti bedeni oksidatif gerilimden ve hücre hasarından korur – bu nedenle rastgele bir kontrendikasyon yoksa beslenme uzmanları patlıcan pişirirken kabuğun çıkarılmasını önermezler.
Nasunin hipertansiyon riskini ve ateroskleroz gelişimini azaltır , kan basıncını düşürür ve kan damarlarının duvarlarını daha elastik hale getirir.
Fazla demirin bedenden atılmasına yardımcı olur. Demir, kanda oksijenin taşınması, bağışıklığın ve kollajen sentezinin desteklenmesi için gerekli olan besinlerin kıymetli bir modülü olmasına karşın çok fazla tüketilmesi önerilmez.
Ayrıca Avrupalı bilim adamlarının yaptığı araştırmalar, patlıcanın antioksidan içeriği nedeniyle bu meyvelerin kalp-damar hastalıkları riskini azaltmaya yardımcı olduğunu gösteriyor.
Patlıcanın içerdiği klorojenik asit, bedene anti-tümör, antioksidan, antiviral ve antimikrobiyal ve ayrıyeten hipoglisemik süreçlerde yardımcı olur.
Patlıcan ayrıyeten karoten, B vitaminleri, fosfor, kalsiyum, demir, potasyum ve folik asit içerir. Son olarak, olağan sindirim için gerekli olan lif bakımından zengindirler ve kalorileri azdır – 100 gramda sadece 25 kcal.
Dikkat! Makale sırf bilgi maksatlıdır. Kendi kendinize ilaç vermeyin ve hep bir tıp uzmanına başvurun!
