İthalatçı firmaların daha ucuz ülkelere yönelmesi dokumacılık kesiminde daralmaya sebep oluyor. Bu yıl yüzde 20 pazar kaybı olduğu iddia edilen bölümde; temsilciler, minimum fiyatın kur artış oranından fazla artması, SGK primlerinde yok denecek kadar indirim olması ve kurun baskılanması üzere birçok etkenin rekabet güçlerini zayıflattığını söyledi. Kesimin eski günlerine kavuşarak tekrar rekabetçi olabilmesi için esaslı tahlillerin gerektiğini vurgulayan Mersin Dokuma Konfeksiyon Sanayicileri Derneği Lideri Ekrem Sağlam, “Sektör, ülkemizdeki ve dünyadaki ekonomik meselelerden etkileniyor, ana maliyetlerin artması işleri düğümlüyor. Bir ülkede, ihracat için, kur ile personellik maliyetleri birlikte ilerlemiyorsa ıstırap başlar. 2023’te emekçi fiyatlarının yüzde 102,5 artması, kur artış ortalamasının ise yüzde 25’lerde kalması, sistemde yüzde 75’lik açık oluşmasına sebep oldu” dedi.
“İŞÇİ FİYATLARI VE DÖVİZ KURUNUN STABİL KALMASI BÖLÜME EN BÜYÜK DARBEYİ VURUR”
Türkiye’den eser ithal eden firmaların dünya pazarlarına nazaran daha kıymetli gelen Türk malları yerine daha ucuz eser buldukları öteki ülkelere yöneldiğini aktaran Ekrem Sağlam, dünya genelinde eser tüketiminin yüzde 8-10 azalmasına rağmen, ülkemiz ihracat ortalamasının yaklaşık yüzde 15 düştüğünü aktardı. Ekrem Sağlam, “Dün beşerler ihracat yaparak para kazanırken, bugün işletmelerin kapanmaması için ziyanına iş yaparak ihracatını sürdürüyor. Kredilerle ya da geri ödemeli dayanaklarla ayakta durmaya çalışan üreticiler, borç yükünü taşıyamaz hale gelmiş durumda. Emek ağır kesimin yüzde 50’si batmış durumda lakin iflas açıklayıp açıklamama konusunda karar verilemiyor. Çalışan fiyatları ne kadar artırılırsa artırılırsın enflasyon dizginlenmediği sürece sorunun altından kalkmak mümkün olmuyor. Moral ve motivasyondan mahrum çalışanlarımız verimli de olamıyor. Yeni yılda minimum fiyata yapılacak artırımı, masraf kalemlerinin artması ve döviz kurunun stabil kalması kesime en büyük darbeyi vurur” sözlerini kullandı.
“FİNANSMANA ERİŞİM İHTİMALİ ORTADAN KALKTI”
Türkiye’nin rekabet ettiği ülkelere oranla 5-6 kat daha değerli olduğunu aktaran Mersin Özgür Bölge Kullanıcıları Derneği Lideri Şakir Yılmaz ise üretim maliyetlerini artıran kalemlerin başında yılda iki sefer yapılan maaş artırımları ve üretim girdilerine gelen artırımlar olduğunu belirtti. Şakir Yılmaz, “Yılda 2 kez yapılan maaş artırımları, patronun şartlarını zorlaştırdı. Çalışanlarımız da geçimlerini idame ettiremiyor. Bu kurallarda rekabet etme bahtımız yok. Kur üzerinden baskı daldaki firmaları zorluyor. Döviz kuru 10 puan civarında yükseldiğinde rekabet gücümüz artacak. Hal bu türlü olunca sipariş almakta zahmet çekiyoruz. Markaların rakip ülkelerden alım yüzde 20 oranda arttırdı. Maaşlarla tıpkı oranda artan SGK prim ödemelerinin tamamının devlet tarafından ödenmesini bekliyoruz. Mevcut faizler ve sayılarla finansmana erişim ihtimali ortadan kalktı. İşletmeler böylesi külfetli devirlerde banka kredileri ile ayakta kalabiliyordu. Eximbank kredilerinin tabana yayılmasını bekliyoruz. Hatırı sayılır kaynaklarla teşvikli bölgeler oluşturmaktansa, hâlihazırda üretim ve istihdam oluşturan şirketlerin ayakta kalması için hemen dayanak olunmalı” dedi.
“150 YERİNE 120 ŞAHISLA ÇALIŞMAYA BAŞLADIK”
Geride kalan yıllarda, minimum fiyata gelen ikili artırımlardan evvel 150 kişi istihdam ettiklerini, fakat artırımlardan sonra 120 bireyle çalıştıklarını belirten Mersin Dokumacılık Konfeksiyon Sanayicileri Derneği Genel Sekreteri Şehmus Düz de şu sözleri kullandı: “Siparişlerin azalması, maliyetlerin artması ve her yıl yapılan agresif minimum fiyat artırımlarıyla birlikte rekabetçi gücümü azaldı. Fiyat tutturamaz hale geldik. Döviz kuru enflasyonla birebir oranda artmayınca girdi maliyetleri ile baş edemez duruma geldik. Maliyetleri minimize etmek için işçi sayısında azalmaya gidince üretimde zorlanmaya başladık. EYT’li çalışanların tazminat yükümlülüğü de artı maliyet oluşturdu. Sarsıntıdan sonra getirilen vergi işletmeleri zorlarken, ikinci taban fiyat artırımıyla birlikte işin içinden çıkamaz hale geldik. Artık üretimler masrafı karşılamıyor. Yılbaşındaki minimum fiyat artırımı sonrası sürecin nasıl devam edeceğini ve lokal seçim sonrası nasıl bir tablonun ortaya çıkacağını bilmiyoruz. Bu hususlardaki kaygılarla faaliyete devam etmeye çalışıyoruz. İstenen teşvikler verilmezse 2024’te birçok firma kapanabilir. Minimum fiyat artırım oranına paralel, imalatçı-ihracatçı firmalara devlet takviyesi bekliyoruz. Minimum fiyat artırımının akabinde döviz artmazsa kapanmanın eşiğine geleceğiz.”
patronlardunyasi.com
