Willy Wonka ve Oompa-Loompalar: Çikolatacıların sevinçli kümesi mu, yoksa korkak hatalılar mı?
Milyonlarca sinemasever şu anda şekerleme işvereni kökenli kıssa Wonka’nın Technicolor sağlıklılığının tadını çıkarıyor , lakin çikolata fabrikası CEO’sunun göründüğünden daha fazlası mı var?
İnternette ilgi çeken bir hayran teorisi , okuyucuların ve izleyicilerin son altmış yıldır tanıdığı ve sevdiği, şeker seven eksantrik Willy Wonka’nın aslında bir seri katil olabileceğini öne sürüyor. 1971 üretimi sevilen sinema Willy Wonka ve Çikolata Fabrikası’ndan ilham alan teori, Wonka’nın Altın Bilet planını başlattığında ana gündeminin bir halef bulmak olmadığını, birtakım çocukları katletmek olduğunu öne sürüyor.
Ne de olsa Wonka’nın fabrika çeşidi, görünüşe nazaran kendi makûs davranışlarının bir sonucu olarak birer birer tuzağa düşen, ortaya çıkan çocukların kusurlarına nazaran tasarlanmış üzere görünüyor. Ancak her çocuğun en berbat özelliklerinin – Augustus Gloop’un açgözlülüğü, Veruca Salt’ın yetkileri, Violet Beauregarde’ın sabırsızlığı, Mike Teevee’nin kare gözlü şiddet sevgisi – çeşitteki baştan çıkarmak için harika bir halde tasarlanmış anlarla tam olarak örtüşmesi biraz fazla sistemli değil mi?
Bu da kâfi değilse, Umpa-Loompalar her çocuğun kaybolmasının akabinde ortaya çıkıyor ve onlar hakkında bir müzik söylüyor. Şayet bir Umpa-Loompa ortaya çıkıp özgür tarzda doğaçlama yapıyorsa, elbette bu spontane bir şey olarak kabul edilebilir. Ancak bütün bir grup, birkaç dakika evvel yaşanan trajik bir olaya dayanan, koreografisi kusursuz bir müzik ve dans rutini sergiliyor mu? Biraz şüpheli…
( Roald Dahl’ın 1964 tarihli özgün kitabı Charlie ve Çikolata Fabrikası ve Tim Burton’ın 2005 imali sinema uyarlaması, sonunda çocukları travmatik öğlenden sonraları fizikî olarak dönüşüme uğramış, lakin canlı ve nispeten sağlam olarak gösteriliyor. Burada canavar üzere görünen tek kişi Wonka .)
Wonka, Jigsaw gibisi bir katil mi? Şayet öyleyse, bu hususta epey itidalli…Ve evvelden planladığı vahim yazgıların çocukların başına gelmesinden pek hoşlanmaz. Aslına bakılırsa, çocukların en azından onun önünde formunun bozulmasına karşı verdiği yetersiz reaksiyon, onun mümkün psikopatisinin hem lehinde hem de aleyhinde güçlü bir argümandır . Bir yandan, son derece rahatsız edici olan bu olaylardan tüyler ürpertici bir biçimde etkilenmiyor.. Lakin öte yandan, bu kadar ölümcül bir senaryoyu kurgulamak için bu kadar zahmete girseydin, bu gerçekleştiğinde bundan biraz zevk almaz mıydın? Wilder’ın Wonka’sı neredeyse hiç ilgilenmiyor; her cinayetten sonra çalınacak özel bir müzik yazacak kadar kendini adamış bir katil olsaydın, en azından izlerdin üzere geliyor. Bu da Wonka’nın serinkanlı bir katil olmak yerine son derece tuhaf bir adam olduğu manasına gelebilir.
