Son vakitlerde her şey yorucu geliyor. Tahminen de her vakit o denli olmuştur; “son vakitlerde elbette her zaman”ın bir alt kümesidir. Her gün yapacak çok şey var ve parmaklarımızın ucundaki daima bilgi akışı sayesinde, hangi bahislerde yetersiz kaldığımızı düşünmek için sınırsız fırsat var.
Daha az bitkin hissetmemize (veya en azından daha az bitkin görünmemize) yardımcı olmayı vaat eden sayısız aygıt ve eser var. Her birinin üstün bir gece uykusu sunduğu sav edilen bir milyon yatak şirketi, sadece podcast’lerdeki reklam alanını doldurmak için bir gecede filizlenmiş üzere görünüyor. Destekler sonsuz dolarlık bir sanayidir ve tedarikçileri size kalıcı güçten günün sonunda rahatlamaya kadar her şeyi verebileceklerine yemin ederler… Bol ölçüde yiyecek tıpkı vakitte güç sarsıntısı da vaat ediyor. Ve Kahve elbette. Kahveyi hepimiz biliyoruz…
Sorun şu ki, ne yaparsanız yapın uykunuz gelecektir. Sizi bu biyolojik sahiden muaf tutacak hiçbir dinlenme müddeti yoktur. Her şeyi “doğru” yapmayı başaran beşerler bile rastgele bir 24 saatlik mühlet içinde birkaç saat bilinçsizliğe gereksinim duyarlar. Ne kadar istesek de, büsbütün uyanık ve uyanık bir biçimde yatma vaktine gelemeyiz, saat 23:00’te işletim sistemimizi büsbütün kapatamayız ve bu ekstra enerjiyi bir sonraki güne yine başlattığımızda aktaramayız; hiçbir ölçüde ginseng, pilates ya da Brooklinen bu gerçeğin üstesinden gelemez.
Tanıdığınız en enerjik, en âlâ dinlenmiş kişiyi, sıkı bir formda sarılmış bir yoga matının fizikî ve duygusal gerginliğine sahip görünen birini düşünün. O kişi de yorulur. Sözün tam manasıyla her gün. Beklenmedik bir durum olsa bile, sabahları güneşin programa nazaran doğduğundan ve kapanış saatine kadar geç kaldığından emin olmak için birisi yatağından fırlarsa bile , yeniden de her gece yatarlar. (Uykusuzluk ve anksiyete üzere tıbbi istisnalar da var elbette fakat daima uykusuzluk birçok profesyonel tarafından yeterli bir şey olarak görülmüyor.) Sonuçta, hiçbir insan pili tıpkı anda bir günden fazla çalışacak biçimde tasarlanmamıştır.
Dünya anlatılamaz dehşetlerle dolu. Temelde “sağlıklı” olsanız bile tüm bunlar yorucudur ve güç rezervlerinizi sınırlayan yahut tüketen tıbbi şartlarla başlarsanız yahut gelişirseniz daha da zorlaşır. Her gün bedenlerinin gaz tankları (mecazi olarak) neredeyse boşken yola çıkan beşerler bilhassa de birden fazla vakit fizikî ve zihinsel kaynaklarını tıbbi bakım aramaya, almaya ve bunun için para ödemeye adamak zorunda kaldıkları için. Bu, fizikî olarak tükenmişlik hissinin öteki birçok kaynağı üzere, bazen olur. Ve bu mevzuda yapabileceğiniz çok şey var
Öte yandan, çoğumuzun yorulmak için de nedenleri var; dürüst olmak gerekirse, buna sahiden değmediğini düşünüyoruz. Birden fazla vakit günü yalnızca tükenmiş olarak değil, tıpkı vakitte mağlup olarak da bitiririz. Tahminen de moral bozucu his, kelamda “boş zamanınızda” iş e-postalarına göz kulak olmanız gerektiği hissinden kaynaklanıyor olabilir. Tahminen de hiçbir vakit hoşlanmadığınız cinsten bir toplumsal yükümlülüğü kabul ettiniz, lakin tekrar de her vakit katılmaya mecbur olduğunuzu hissediyorsunuz. Tahminen de bedelli boş vaktinizi, bakmaktan keyif almadığınız toplumsal medya hesaplarında gezinerek, ayrıntılarını hatırlayamadığınız dizileri izleyerek heba etmenizin bir sonucudur.
Açıkçası hedef, gözlerimizi kapatma vakti geldiğinde güçle titreşmek değil.Peki nasıl hissetmeliyiz ? Gerçekçi olmak gerekirse, günün sonunda umabileceğimiz en âlâ şeyin “iyice yorulmak” olduğunu hatırlatıyor bize.
“İyi yorgunluk” tıbbi bir terim değildir fakat muhtemelen hepimiz onu tanımlayabiliriz. Gücünüzü pahalı bir şeye harcadığınız hissidir; bu ister aileniz için akşam yemeği pişirmek, ister nefret etmediğiniz bir işte çalışmak, ister birkaç saat turşu oynamak olsun. Düzgün bir yorgunluk, bir arkadaşınızın doğum gününü yahut bir iş arkadaşınızın terfisini yahut perşembeden cumaya huzurlu geçişi kutlamak için geç saatlere kadar dışarıda olduğunuz için sabahları yolda öldürülmüş üzere hissetmek manasına bile gelebilir. Beşerler “Tatilden sonra tatile gereksinimim var” üzere saçmalıklar söylediğinde, onları kuyuya atmak istemeleri doğaldır, fakat tıpkı vakitte… . Hepimiz daima olarak teslim olmaya zorlanıyoruz, lakin objektif olarak enstrüman çalmayı öğrenmek, bahçeyle uğraşmak ve hatta kumsalda uzanmak üzere uygun şeyler sizi de alıp götürecek.
Pek çok günü güzelce yorgun geçirmek yapabileceğimiz en güzel şey olacaktır, öyleyse neden bunu hedeflemiyoruz? Tüm vaktimizi ve paramızı nereye harcamak yerine, bizi neyin yıprattığını ve bedelli kesimleri nasıl ortalayıp, saf emeğin birçoklarını nasıl ortadan kaldırabileceğimizi düşünmek yararlı olabilir. Elbette bu her vakit mümkün değil lakin pahalı bir istek. Günü hoş bir yorgunlukla bitirmek, vaktimizi ve gücümüzü tatmin edici ve değerlerimizle uyumlu halde harcama ayrıcalığına sahip olduğumuz manasına gelir. Acımasız eforlarla çiğnenmedik, kıymetsiz taahhütlerin tartısı altında ezilmedik, su ve besleyici bir yemek yiyememe nedeniyle kuruyup gitmedik, hudut koyma kaygımız yahut öteki faktörlerden rastgele biri tarafından sabote edilmedik. Bu bizi yalnızca bitkin hissetmekle kalmıyor, tıpkı vakitte bizi oraya getiren yola da kırgın bırakıyor.
Belki sıkıcı işinizi bırakacak yahut sıkıcı ailenizi bırakacak pozisyonda değilsiniz a ma muhtemelen birtakım şeyleri düzgünleştirmek için küçük bir alanınız var. Toplumsal medyada durmadan gezinmek yerine, başlamayı planladığınız TV programının birinci kısmını izleyin. Ya da kaydırmayı seviyorsanız kablolu haber kanallarını kapatın ve tüm dikkatinizi vererek kalbinizi dışarı yanlışsız kaydırın. 15 dakikalık bir roman yazın ya da hakikaten keyif aldığınız bir görüntü oyununun 15 dakikasını oynayın ya da 15 dakikalık bir atkı örün. Birkaç boş dakikanızı kimi ömür tüyolarına harcamak yerine, bu vakti hayatınızı yaşamak için kullanın. Ne yaparsanız yapın, günün sonunda kadar yorgun olacaksınız, bu yüzden onu yeterli bir yorgunluk haline getirmeyi hedefleyebilirsiniz.
Gününüzü nitekim iyileştirecekse, size güç vereceği varsayılan öteki şeyleri asla yapmamanızı söylemiyorum . Elbette uyku numarasının ne olduğunu öğrenin. Gününüze havuçları, lahanaları ve muzları sıvı havuç, lahana ve muza dönüştürerek başlayın ve bunları pipetle için. Akşam 5’te telefonunuzu denize atın ve akşam yemeğinden evvel bir saat hafif kardiyo yapın. Mümkün olduğunca sağlıklı ve enerjik hissetmek için en yeterli bahtı hak ediyorsunuz. Lakin bunları yaptıysanız ve hala biraz uykulu hissediyorsanız, kırılmamışsınız demektir. Yalnızca hayattasın. Ve hayat yorucu.
Her vakit en yeterli durumda olamayız. En âlâ manası bu ! Bu (basitçe) başkalarından daha yeterli. Yorgunluğu sonsuza kadar atlatmanın bir yolu yok. Koşmak başlı başına yorucudur. Birçok gün yapmayı umabileceğimiz en güzel şey, yorgunluğu kendi şartlarımızda kucaklamaktır.
