Feramuz ERDİN
İcra edenin yazmadığı, yazanın da icradan haberi olmadığı bir ortamda; askerlerimizin vazife esnasında yaşadıkları olaylar fevkalade bir hamaset, ajitasyon ve manipülasyon trafiğine husus olmakta ve buna karşın şehitlerimiz maalesef bir kaç gün sonra unutulmaktadır. Bu ülkede tam 40 yıldır bölücü terörle amansız bir çaba edildiği gerçeğinin unutulduğu gibi…
MEDYANIN ÖNEMİ
Medyanın terörle gayrete yaklaşımının yıllar boyunca “manşet” odaklı kalması, alışılmış ki en başta terörle uğraş eden kurumların meselesidir. Terörle uğraş lisanının ortaklaşamaması, medyanın birbirinden haber atlatma yarışına alet olunması üzere birçok nedenden ötürü, halkı ilgilendiren birçok mevzuda olduğu üzere, terörle gayret konusunda da maalesef standart bir yayıncılık anlayışı geliştirilememiştir. Toptan kabullenme ve toptan inkâr ortasında gidip gelen yayınlar terörle çabanın boyutunun anlaşılamamasına neden olmaktadır.
1994’TEN BUGÜNE NE DEĞİŞTİ?
Emekli General Osman Pamukoğlu’nun “Unutulanlar Dışında Yeni Bir Şey Yok” kitabına mevzu olan devirde ben ve birçok meslektaşım polis olmamıza karşın bilhassa “muharip” birliklerde misyon almak üzere askere alınmıştık. Komando olmaya elverişli olmayanlarımız dahi özel kuralar ile doğu ve güneydoğu hududundaki birliklere gönderiliyordu. Bizimle birebir biçimde spor akademisi mezunları da birebir formda muamele görüyordu.
TSK o günlerde neredeyse tuttuğunu askere alıyordu! O devirde çabucak her gün yaşanan karakol baskınlarında 30, 40, 50 ve hatta 100 şehit bile verildiği oluyordu!
Daha sonra bu uygulamanın TSK’nın alan hâkimiyeti konseptine geçişinin bir hazırlığı olduğunu anladık. Sahiden de taze güçler bölgeye gidince alan hakimiyeti başlamış ve karakol baskınları bıçak üzere kesilmişti! Zira onların geliş yollarındaki hakim zirvelerde artık yaz kış biz vardık! Çabucak hududun ötesindeki Sinat kampına kış koşullarında yapılan iki baskınla da örgütün bir daha o eski kanlı karakol baskınlarını yapabilme kabiliyeti yok edilmişti.
Artık Mehmetçik, bizim bulunduğumuz yerden daha da ileride Irak’ın, içinde bölücü örgütün kamplarının olduğu bölgede konuşlandı. Böylece örgütün yurt içinde kalabalık baskın yapabilme imkânı neredeyse hiç kalmadı.
Bunun yanında örgütün aldığı memleketler arası dayanakla yeni ve gelişmiş aksiyon kapasitelerine sahip olduğu unutulmamalıdır.
BU BİR DİSİPLİN, ÖZVERİ ve CÜRET HİKÂYESİDİR
Askerlik, birden fazla vakit kahramanlık hikayeleri ile eşleştirilse de büsbütün bilimsel bir süreçtir. Eğitim, donanım ve süreklilik üzere ögeler muhakkak bir disiplin içinde tıpkı anda sürdürülemezse muvaffakiyet alınamaz. Kahramanlıklar ise genelde bozulan tertipte ortaya çıkan ferdi fedakârlık ve güzelliklerdir. Halbuki bir çatışma anında ferdî kahramanlara değil; kolektif başarıyı sağlayacak eğitimli, disiplinli ve gözü pek bireylere muhtaçlık vardır.
Mehmetçik’i kahraman olarak görmek doğal ki her vatanseverin hakkı ve onurudur. Fakat, terörle çabada yaşanan ortak aklı, inanılmaz uğraş ve fedakârlıkları görmezden gelerek yalnızca ferdî kahramanlıklara odaklanmak, terörle çabayı asla anlamamaktır. Kimse kusura bakmasın goygoydur.
Herkesin fili kendince tanım ederek halka anlatmaya çalışması, hem de bazen büsbütün yanlış aktarması, terörle çabanın boyut ve manası açısından yetersiz kalmaktadır. Orada verilen uzun soluklu çabanın toplumun tüm kısımlarına çok güzel anlatılması gereklidir.
KLAVYE BAŞINDAKİ TATMİNSİZ KALABALIK GÜNDEM BELİRLİYOR
Sosyal medyanın yaygınlaşması ile bilhassa Türkiye’de hiçbir şeyden mutlu olmayan, çok bildiğini sanan, her şeyi eleştirme hakkını kendinde gören, gereksiz yere kastığı duyara karşı çıkanı linç eden bilgisiz bir “kalabalık” türedi. Bunlar sürü halinde hareket edip çabucak her şeyi etkileyebileceklerini sanıyorlar ve maalesef bazen bunda başarılı da oluyorlar. Onların çıkardıkları gürültü bazen gerçeklerin ve verilen emeklerin takdir edilmesine pürüz olabiliyor.
BUGÜN TBMM’DE HER ŞEY AÇIKLIKLA KONUŞULMALI
Belki de 40 yıldır süregelen bir duruma dikkat çekmek gerekiyor: Terörle çaba esnasında yaşanan olaylarda, moral bozmamak maksadıyla, yapılan yanılgılar asla lisana getirilmemektedir. Bunun moral bozmamak, motivasyonu düşürmemek üzere bir yararı olduğu düşünülse de temelinde bilinçaltında bölücü örgüte harika bir sistemle çaba edebiliyormuş üzere, hiç de hak etmediği bir muvaffakiyet yüklenmektedir. Yapılan yanılgılarla yüzleşilip kurumsal bir ders çıkarılmadığı vakit birebir yanlışların tekrarlanması riski de doğmaktadır.
Terörle çabada vakit zaman şehit ve gazilerin olması, moral bozucu durumlar ile karşılaşılması maalesef bu olayın tabiatının gereğidir. Toplum da bunu bu biçimde anlamalıdır.
ÇATIŞMADA UZLAŞMA STRATEJİSİ
Bölücü terör örgütünün eğitim, donanım, silah ve stratejisinin arkasında, kimileri NATO kimileri da komşumuz ve bölgesel müttefikimiz olan ülkelerin olduğu artık bir sır değildir. Kaynakların kısıtlılığının karşısında yer alan var olma mecburiyeti, Türkiye de dâhil olmak üzere artık tüm global aktörleri adeta yüzlerine düzmece bir gülümsemeyle alttan alta da birbirine tekme atmaya mecbur bırakmıştır.
Vekil örgütler üzerinden yürütülen asimetrik savaşın tabiatı yeterince müttefikler birbirinin yüzüne gülerken, öbür yandan da birbiriyle kıyasıya gayret edebilmektedir. “Çatışmada uzlaşı” artık global diplomasinin bir gereğidir. Yani her taraf vekiller aracılığıyla birbirinin canını yakmakta hür olduğu üzere, bunun ülkeler ortasında sıcak bir savaşa dönüşmesinin önüne geçilecektir.
Gelişmeleri yakından takip edenler, yakın geçmişte yaşanan birçok milletlerarası meselede bu unsurun örneklerinin yaşandığını kolay kolay fark edecektir. Bölücü terör örgütünün geçirdiği süreçlerde de bu stratejinin izleri görülmektedir. Burada gaye vekili boğmaktır.
patronlardunyasi.com
