Temajet © 2021. Tüm hakları saklıdır.

Sokak Haber

  1. Anasayfa
  2. »
  3. Kültür Sanat
  4. »
  5. Şarkıcı Hande Yener şöhret olmadan önceki hayatı: “Otobüs duraklarında ağlıyordum”

Şarkıcı Hande Yener şöhret olmadan önceki hayatı: “Otobüs duraklarında ağlıyordum”

admin admin - - 5 dk okuma süresi
38 0

Şarkıları kadar sahne biçimiyle da çok konuşulan ünlü popçu Hande Yener, YouTube’da yayınlanan bir programa konuk oldu. Program sunucusunun sorularına cevap veren Hande Yener hayatına dair samimi açıklamalarda bulundu.

Şöhret olmadan evvelki hayatından bahseden Yener çok sıkıntı günler yaşadığının altını çizdi. İşe otobüsle gidip geldiğini bahseden Hande Yener, “Otobüsle gidip geliyorum işe. Ayağımda botlarım, kışın otobüs durağında otobüsü beklerken botlarım şuraya kadar ıslanırdı bak, su çekerdi içine. Sırılsıklam ayaklarım donmuş parmaklarımı hissetmiyordum” dedi.

Ünlü müzikçinin açıklamalarından orta başlıklar:

“Annem açıkça söyledi”

“15-16 yaşlarındayım ve daima müzikle ilgili ne yapacağız diyorum aileme. Annem de beni daima oyalıyor ben farkındayım tamam kızım ortaokulu bitir liseyi bitir o denli. Ya dedim ben niçin konservatuvara gönderilmiyorum. Sonra anladım ki yok yani istemiyor annem açıkça söyledi.

“Şarkıcı olmak istiyorken…”

Bu sefer natürel bende de bir hayal kırıklığı başladı. 17 yaşındayım, kendime o denli bir meslek düşünürken apansızın ket vuruldu buna. Liseyi bitir üniversiteye git diyorlar, ben diyorum ki ben ne iş yapacağım, ben müzikçi olmak istiyorken öbür bir şey okuduğumu düşünemiyorum.

Orta halli ailenin çocuğuydum. Ne çok aşırı kıymetli ne de çok aşırı fakirlik çektik. Ne de çok bu türlü çok değerli alışverişler yapılmıyordu, olağandı eksiklerimiz olsa da her şeyimizi alabiliyorduk. Sonrasında ben evlenip mağazada çalışmaya başladığım devirde maaşımla kiramızı ödüyoruz, eşim var o vakitler, bir de beyaz eşya taksitleri ödeniyor.

“Ağlıyordum”

Ellerim donmuş, yüzüm donmuş, istediğin kadar kalın giyin yani orada durakta otobüs bekliyorsun. Farklı sonlarım bozuluyor, durağa geliyorsun durakta indiğin yer değil ki meskenin, o saatte hava kararmış bir de konuta kadar yürüyorsun. Bu türlü 2-3 senem geçti. Her dolmuş durağında ayaklarım ıslandığında ağlıyordum, ‘Allah’ım’ diyordum ‘ben ne vakit müzikçi olacağım?’

“Otobüse binerdim”

Otobüsle gidip geliyorum işe. Ayağımda botlarım, kışın otobüs durağında otobüsü beklerken botlarım ıslanırdı bak, su çekerdi içine. Sırılsıklam ayaklarım donmuş parmaklarımı hissetmiyordum.

“Evden kaçtım”

Bu sefer bu bende zıt tepti okuldan soğudum uzaklaştım, nefret etmeye başladım her şeyden. ‘Sen dedim kendi yolunu kendin bulacaksın’ Kendi kendime buna inandım. 17 yaşında işte, kimseye önermiyorum tabi, meskenden kaçtım. Sonra evlendim lakin eşimle de mutabakatlı evlendim. Ben müzikçi olacağım dayanak olacaksan senle evleneceğim dedim..

Destekliyor musun; yoksa hani ‘izin vermem’ dersen ‘olmaz’ dedim, yani evlenmem. ‘Ben’ dedi; ‘destek olurum tamam, yapabilirsen yap’ dedi. O da sandı ki, ben ulaşamayacağım yapamayacağım sandı. Kazara müsaade verdi yani.

“Sezen Aksu’ya ulaştım”

Sonra tabi ben o süreçte bir sürü şuradan ulaşırım bu türlü yaparım şöyle yaparım diye diye Sezen Aksu’ya ulaştım.

Tabi öncesinde bayağı bir kovaladım 1,5- iki yıl. Ve sonunda ulaştım kendisine beni vokalist olarak yanına aldı. Ve asistanı da oldum ayrıyeten. Beni kısa müddette tanıdıktan sonra sevdi ve asistanı yaptı. Bu benim için tabi çok ultra bir şeydi yani bütün gün Sezen Aksu’yla vakit geçiriyorum düşünsene.

“Çok süratli bir okul oldu”

Ben bayanı bir saniye görür müyüm diye hayal ederken o starın evindeyim. Bütün gün onunlayım. Ne isterse beni arıyor soruyor, işte ‘şu nerede?’, ‘bu nerede? ‘onu bağlasan, bunu bağlasan’ diyor hem sekreterliğini yapıyorum hem asistanlığını yapıyorum hem vokalistliğini yapıyorum. Çok süratli bir okul oldu benim için orası. Dedim ki; ‘Hande sana gösteriyor Allah bak’. Yani bu ömrü izle öğrenebileceklerini öğren ve kendi mesleğin için inşa etmeye başla. O denli başladı benim için.”

İlgili Yazılar

Bir yanıt yazın