Orta seviyede güneş ışığı aslında bizim için epey güzeldir. Bir görüntü oyununun bir sonraki düzeyini geçmeyi, Netflix’te sürükleyici yeni bir diziyi arka arda izlemeyi yahut sayfaları çeviren bir kitabın bir kısmını daha okumayı tercih ettiğinizde, dışarı çıkmak nitekim güç gelse de, bu ışınları elde etmenin çok kıymetli olduğu ortaya çıkıyor. hayatta kalmak için. Kâfi güneş ışığı ölümcül olabilir. Yayınlanan yeni bir çalışma, asırlık bir mumyanın yardımıyla D vitamininin ne kadar kıymetli olduğunu inceliyor.
Almanya merkezli bir bilim insanı grubu, Rönesans devrinde çocukluğun nasıl bir şey olduğunu daha âlâ anlamak için en ileri bilimsel teknikleri tarihî kayıtlarla birleştirerek çocuk mumyasını inceledi. Bilimsel keşiflerin ve sanatsal yaratıcılığın arttığı 14. ve 17. yüzyıllar ortasındaki periyot. Kript içindeki şartlar yumuşak dokuları koruyarak doğal bir mumyalama sürecine imkan sağladı. Bu yumuşak doku, çocuğun hayatı ve vakitsiz vefatı hakkında kritik bilgiler içerir. Evrakta takımın sadece vefat nedenini değil tıpkı vakitte çocuğun kimliğini de nasıl belirlediği anlatılıyor.
17. yüzyıldan kalma bir mumya
Avusturya aristokrasisinin bir üyesi olan çocuk mumya, ipek kapüşonlu bir paltoya sarılmış halde bulundu.
Sanal otopsi ve radyokarbon testi, takımın bedene ve yumuşak dokulara daha âlâ bakmasına, birebir vakitte aile kayıtlarına ve cenazeden kimi değerli maddi ipuçlarına bakmasına yardımcı oldu. Münih-Bogenhausen Akademik Kliniği’nden Andreas Nerlich ve makalenin başyazarı bir açıklamada “Bu sadece bir vaka” dedi, “fakat o periyotta erken bebek mevt oranlarının ekseriyetle çok yüksek olduğunu bildiğimizden, müşahedelerimiz daha yüksek toplumsal sınıflarda bile bebeklerin genel ömürlerinin tekrar yapılandırılmasında değerli bir tesire sahip olabilir.”
Sanal otopsiyi gerçekleştirmek için Bir BT taraması kullanıldı; burada takım, çocuğun o vakit yaklaşık bir yaşında olduğunu varsayım edebildi. Korunan yumuşak doku, çocuğun yaşına nazaran fazla kilolu olduğunu da gösterdi.
Ancak çok beslenmek her vakit âlâ beslenmek manasına gelmez. Kaburgaları, raşitik tespih ismi verilen bir yapıya sahipti; bu, onları kusurlu şekillendiriyordu ve çoklukla şiddetli raşitizm yahut iskorbüt olaylarında görülüyordu. Kilo almasına yetecek kadar yiyecek almasına karşın hâlâ yetersiz beslendiği anlaşılıyor.
Viral otopsinin derinliklerine inildiğinde, kalıntılarda zatürreye has akciğer iltihabı olduğu görüldü. Raşitizm hastası çocuklar zatürreye karşı daha savunmasızdır ve bu beslenme yetersizliğinin onun erken vefatına katkıda bulunması mümkündür. Nerlich, “Obezite ile önemli vitamin eksikliğinin birleşimi, sadece genel olarak ‘iyi’ bir beslenme durumu ve neredeyse hiç güneş ışığına maruz kalmama ile açıklanabilir” dedi. “Önceki toplumların yüksek aristokrat bebeklerinin ömür şartlarını yine düşünmeliyiz.”
Olası vefat nedenini belirledikten sonra takım dikkatini çocuğun kimliğini bulmaya yöneltti. Giysiler onun ipekten yapılmış uzun, kapüşonlu bir paltoyla gömüldüğünü gösteriyordu. Ayrıyeten güçlü Starhemberg Kontları için özel olarak ayrılmış bir mezarlığa da gömüldü.
Arazi tapu sahipleri (genellikle ailenin birinci doğan oğulları) ve eşleri bu mezara gömülürdü. Deri örneğinin radyokarbon tarihlemesi, çocuğun MS 1550-1635 yılları ortasında gömüldüğünü ve muhtemelen bir Starhemberg Kontunun birinci doğan oğlu olduğunu gösteriyor. Mezarın idaresini ayrıntılandıran tarihi kayıtlara nazaran, cenaze merasimi muhtemelen MS 1600 civarındaki bir yenileme sonrasında gerçekleşti. Tıpkı vakitte mezarlığa gömülen tek bebek oydu.
Nerlich, eşsiz cenaze merasimiyle ilgili olarak “Ailedeki öbür bebeklerin akıbeti hakkında hiçbir bilgiye sahip değiliz” dedi Nerlich. “Verilerimize nazaran bebek büyük olasılıkla [Kont’un] aile mezarlığının inşasından sonra doğan birinci oğluydu, bu nedenle özel bakım uygulanmış olabilir.”
Bilim ve tarihin başarılı kombinasyonu kullanılarak bunların, Starhemberg Kontu’nun birinci oğlu Reichard Wilhelm’e ilişkin olduğuna inanılıyor. Çocuk, büyükbabası ve adaşı Reichard von Starhemberg’nin yanına gömüldü.
Bu çalışma insan kalıntılarını içerdiğinden, Linz Piskoposluğu, Üst Avusturya ve lokal kilise yetkilileri tarafından onaylanması gerekiyordu. Hala mevcut olan aile şubesinin lideri araştırmaya onay verdi.
