Pek çok uzman, öğrencilerin birinci sınıfta her gece yaklaşık 10 dakika ödev alması gerektiğine ve sonraki her yıl için de sınıf başına ek 10 dakika ödev alması gerektiğine inanıyor. Bu standarda nazaran, lise son sınıf öğrencilerinin bir gecede yaklaşık 120 dakika yahut iki saat mesken ödevi yapması gerekir, lakin birtakım öğrencilerin ortaokulda iki saat ve lisede olduğundan çok daha fazla saati vardır, bilhassa de ınava gireceklerse …
Ancak okullar ödevlere ait siyasetlerini değiştirmeye başlıyor. Birtakım okullar çok ödevi mükemmellikle eşitlese de ve öğrencilerin yeni malzemeler öğrenmek yahut okulda öğrendiklerini uygulamak için konutta birtakım çalışmalardan yararlandıkları doğrudur, fakat bu durum tüm okullarda geçerli değildir. Gerçek dünyadaki öğrenme projeleri ve çocukların ve gençlerin en uygun nasıl öğrendiğine dair anlayışımızdaki değişiklikler, tüm okulları mesken ödevi seviyelerini değerlendirmeye zorladı.
Ödevlerin Emele Uygun Olması Gerekir
Çok Fazla Mesken Ödevi Oyun Oynamayı Engeller
Uzmanlar, oyun vaktinin eğlenceli bir vakit geçirme tekniğinden daha fazlası olduğuna, aslında çocukların öğrenmesine yardımcı olduğuna inanıyor. Bilhassa küçük çocuklar için oyun, yaratıcılığı, hayal gücünü ve hatta toplumsal maharetleri geliştirmek için hayati değer taşır. Pek çok eğitimci ve ebeveyn, küçük çocukların direkt eğitime hazır olduğuna inansa da araştırmalar, çocukların yalnızca oynamalarına müsaade verildiğinde daha fazla öğrendiklerini gösterdi. Örneğin, bir oyuncak gıcırtısının nasıl çıkarılacağı gösterilen küçük çocuklar oyuncağın sadece bu tek fonksiyonunu öğrenirken, kendi başlarına deney yapmalarına müsaade verilen çocuklar oyuncağın birçok esnek kullanımını keşfettiler. Daha büyük çocukların koşmak, oynamak ve yalnızca deney yapmak için de vakte gereksinimi vardır ve ebeveynler ve öğretmenler bu bağımsız vaktin çocukların etraflarını keşfetmesine imkan tanıdığını anlamalıdır. Örneğin parkta koşan çocuklar fizik ve etrafla ilgili kuralları sezgisel olarak öğrenirler ve bu bilgiyi direkt talimat yoluyla öğrenemezler.
Çok Fazla Basınç Geri Tepiyor
Çocukların öğrenmesi açısından, daha azı çoklukla daha fazladır. Örneğin, çocukların okumayı öğrenme vakitlerinde farklılıklar olsa da, çocukların yaklaşık 7 yaşına kadar okumayı öğrenmesi doğaldır; Çocuklar 3-7 yaşları ortasında istedikleri vakit öğrenebilirler. Daha sonraki gelişim, daha sonraki yaşlardaki ilerlemeyle hiçbir formda bağlantılı değildir ve muhakkak vazifeler için hazır olmayan çocuklar bunları yapmaya itildiğinde, düzgün bir halde öğrenemeyebilirler. Daha gerilimli hissedebilirler ve sonuçta hayat uzunluğu süren bir arayış olan öğrenmeye kapalı olabilirler. Çok fazla konut ödevi çocukları öğrenmeye iter ve onların okula ve öğrenmeye daha fazla yatırım yapmak yerine daha az yatırım yapmalarına neden olur.
Ödev Duygusal Zekayı Geliştirmez
Son araştırmalar, kişinin kendisinin ve diğerlerinin hislerini anlamayı içeren duygusal zekanın değerini ortaya koymuştur. Aslında araştırmacılar, beşerler aşikâr bir temel zeka düzeyine ulaştıktan sonra, hayattaki ve mesleklerindeki muvaffakiyetlerinin geri kalanının, büyük ölçüde insanların duygusal zeka düzeylerindeki farklılıklara atfedilebileceğine inanıyor. Sonsuz ölçüde mesken ödevi yapmak, çocuklara aile üyeleri ve akranlarıyla duygusal zekalarını geliştirecek halde toplumsal etkileşim kurmaları için kâfi vakti bırakmaz.
Neyse ki birçok okul, çok fazla çalışmanın çocukların sıhhati üzerinde ziyanlı bir tesire sahip olduğunu fark ettikten sonra öğrencilerin gerilimini azaltmaya çalışıyor . Örneğin, birçok okul çocuklara çok muhtaçlık duydukları molayı ve aileleri ve arkadaşlarıyla geçirecekleri vakti sağlamak için ödevsiz hafta sonları düzenlemektedir.
