Şehitlerimiz var. Yastayız.

Aynı bölgede 20 günde 21 şehit verdik.

Bir taraftan acımızı yaşayacağız, yasımızı tutacağız ancak bir yandan da SORGULAMA YAPACAĞIZ.

Güvenlik uzmanı değilim. Askeri eksper de değilim ancak bir gazeteci ve yurttaş olarak aklıma takılan sorular var.

Öncelikle ZAMANLAMA bize ne diyor?

Son iki terörist saldırısının zamanlaması manalı mı?

Özellikle seçime hakikat geri sayım yaparken, sandığa 75 gün kalmışken PKK’ya bu alçakça hareketi yaptıranların emeli nedir?

Nasıl bir iklim oluşturmak istiyorlar? Hangi hedefler elde edilmek isteniyor. O denli ya; terör örgütleri çeşitli emeller için kurulan taşeronlar olduğuna nazaran onları maşa olarak kullananlar hangi gayeye ulaşmak için ‘saldırın’ talimatı veriyor. Bize hangi bildiri verilmek istenmektedir? ABD bu işin neresinde?

PKK kime hizmet ediyor?

Bakınız… Bugün PKK, Türkiye’de çok zayıfladı bu yanlışsız fakat PYD/YPG Suriye’de ABD tarafından destekleniyor. Her türlü silah/ mühimmat/ teçhizat sağlanıyor. PYD militanlarını eğitiyorlar, tatbikat yaptırıyorlar.

Şu makul bir sorudur:

Karşımızda PKK mı var? YPG mi var?

Yoksa ABD mi var?

Teröristlerin kullandığı teknik donanım ve istihbarat bilgisinin kaynağı nedir?

Orta Doğu’da hangi planlar sahneye konulmak isteniyor? Şu anda dünyada 3 savaş var. Bir biçimde hepsi İsrail’le ilişkileniyor. Ve haritaları değiştirmek için kim bilir hangi global güç odakları hangi planları yapıyor.

NE YAPMALIYIZ?

Peki hal bu türlü ise ne yapmalıyız? Nasıl karşılık vermeliyiz? Hangi önlemleri almalıyız?

Evvela…

Anlayamadığım bir konu var.

Her taarruzdan sonra bir yerleri bombalıyor ve imha ediyoruz. Güzel de niçin o hücumları bekliyoruz? Evvelden imha edelim terörist yuvalarını.

Karşımızda hakikaten ABD varsa ne yapmalıyız?

Üstelik biz NATO’nun en güçlü ülkelerinden birisiyiz. Bu kartı tesirli kullanabiliyor muyuz?

Terörün dış dayanağını kesmek için kararlı adımlar atıyor muyuz? Dış siyasetimiz bu manada gereğince tesirli ve caydırıcı değil mi?

İçe dönelim…

Terörün ve gelen şehit haberlerinin iç siyasette istismarı mı yapılıyor yoksa gerçek bir ulusal bütünlük sağlamak için bilgilendirme/katılımcılık düzenekleri kuruluyor mu? Yani yaşananlar BİRLEŞTİRİCİLİK mi AYRIŞTIRMA için mi gereç yapılıyor. Bu sorgulanmalı.

Meselenin en can yakıcı kısmı ise sosyolojik kısmıdır. Şehitlerimizin konutları üzerinden çıkarabileceğimiz sonuçlar nelerdir?

İşte bu Türkiye portresidir. Türkiye fotoğrafıdır. Bitimsiz tekrarların coğrafyasındaki bizim insanımız acılar yaşıyor. Bir kıstırılmışlık duygusu. Bir ‘doğduğun konut kaderindir’ sarmalı. O meskenlerin birbirine benzemesi tesadüf değil. Sosyolojik bir gerçeklik. Bu ülkenin kahramanları lakin şehit olunca onların fedakar aileleri konuta kavuşuyor. Bu ne menem bir yazgıdır.