Yıllık çıngıraklı yılan toplamaları Ortabatı ve Güney Amerika Birleşik Devletleri’nin kırsal kısımlarının çeşitli bölgelerinde yaygındır, lakin Sweetwater’daki aktiflik açık orta bunların en büyüğü olarak kabul edilir. 1958’de Küçük Ticaret Odası (Jaycees) tarafından başlatılan bu yol, evvelden hem sığırların hem de insanların vefatından sorumlu olan bölgedeki ağır yılan popülasyonunu denetim etmenin en tesirli yoluydu.
Festivalin orjinal fikri artık geçerli olmasa da, aktiflik hâlâ eyalet dışından yılan avı takımları ve başka ülkelerden gelen turistler de dahil olmak üzere her yıl 30.000’e kadar ziyaretçi çekmeyi başarıyor. Daha geçen yıl, 3.780 poundluk (onbinlerce) devasa bir çıngıraklı yılan ağlara bağlandı ve canlı olarak bir çukura atıldı, oradan da teker teker çıkarılıp öldürüldüler.
Midland Reporter-Telegram’da yer alan bir habere nazaran , geçen yıl yılan çukuru “kıvranan öfkeli sürüngenlerden oluşan bir spagetti” üzereydi ve “kötü kusmuk gibisi bir kenarla birlikte tuhaf, ağır bir koku” yaydı. Yazının devamında “kot giyen Jaycee’lerin başlarını nasıl uçurdukları, derilerini soydukları ve taşlıklarını nasıl çıkardıkları” anlatılmaya devam edildi. Yılanın minik kalpleri kanlı bir yığın halinde bir kenara bırakılmış, her biri hâlâ kendi ritmini atıyor; çakıl taşı büyüklüğünde yüz küçük kalp hâlâ hayatla seğiriyor.” Şenlikte yılan derisi satışları, kızarmış yılan eti satan yiyecek tezgahları ve hatta Miss Snake Charmer hoşluk müsabakası üzere yılan temalı öbür birçok aktiflik de var.
Şaşırtıcı olmayan bir halde, çıngıraklı yılan toplama takımları, yılanlara karşı uygulanan vahşetin seviyesi nedeniyle son vakitlerde önemli tenkitlere maruz kaldı. Uzmanların birçok, yılanların çok çoğalmasının, şenliklerin devam etmesi hedefiyle propaganda edilen bir efsane olduğuna inanıyor. Advocates of Snake Preservation’dan Melissa Amarello şunları yazdı: “Samimiyet dolu, aile dostu bir cümbüş olarak tanıtılan bu etkinlikler, yerli yaban hayatına ve doğal dünyaya saygısızlığı körüklüyor ve sonuç, ikonik ve eşsiz Amerikan tipleri için sürdürülemez ve tehlikeli bir durum.” National Geographic’in Sesleri .
Kendisi, bu şenliklerin yılan koleksiyoncularına (öncelikle Batı ve Doğu elmas sırtlı çıngıraklı yılanları gaye alan profesyonel avcılar) nasıl büyük karlar sağladığını anlatmaya devam ediyor. Getirilen yılanın büyüklüğü ve sayısıyla orantılı olarak artan anında nakit ödüllerle ödüllendirilirler. Yani bu avcılar, öteki oyunlarda olduğu üzere ‘alma’ sonlarına bağlı olmadıkları için binlerce yılanı doğal ortamlarından zorla uzaklaştırırlar. avcılık faaliyetleri.
Görünüşe nazaran gerçek avlanma, yılanların kışlık sığınaklarına akaryakıt dökülerek, etraftaki toprak ve suyun kirletilmesiyle olaydan çok evvel yapılıyor. Yılanlar çukurlarını terk etmek zorunda kalıyor ve avcılar onları şenlikten evvel aylarca yakalayıp saklıyor. Yılanlar çoklukla kapalı bir alanda, yiyecek ve su olmadan bir ortaya toplanıyor ve toplama noktasına vardıklarında çoktan ölmüş oluyor.
Cumartesi günü Everything Lubbock’a konuşan Amarello, “Sweetwater’da bu hafta sonu gerçekleşen çıngıraklı yılan toplanması üzere olaylar, yılan kaygısının ne kadar makus bir biçimde kullanıldığının kusursuz bir örneği” dedi . “Çıngıraklı yılanın toplanması birtakım açılardan bir cins yaban hayatı idaresidir. Toplananlar, yılanların çok nüfuslanmasını önlemek için bunu yaptıklarını tez ediyor, her ne kadar yılanların çok nüfuslu olduğunu söyleyen bir bilim olmasa da, bilime dayalı yaban hayatı idaresinin yapılma formu bu değil. İşte bu yüzden bunun durdurulduğunu görmek istiyoruz.”
Diğer hayvan refahı kümeleri da toplama etkinliklerindeki zulüm konusunda farkındalık yaratmaya çalışıyor ve yılanların avlanma biçiminde ıslahatlar yapılması için lobi faaliyetleri yürütüyor. Av müdürü Roy Johnson, “Çıngıraklı yılanları avlama konusunda pek bir kural yok” diye açıkladı. Lakin yılan avcıları, aksiyonlarının lokal halkın, evcil hayvanların ve besi hayvanlarının güvenliğini sağladığına kuvvetle inanarak aktivistlerin açıklamalarını yalanlıyor.
Ancak argümanları datalarla desteklenmiyor. Amarello’ya nazaran, “ABD’de her yıl beşten az mevt, tedaviyi reddeden beşerler ve kendi egzotik evcil yılanları tarafından ısırılanlar da dahil olmak üzere, yılan ısırmasına bağlanabilir. Değişik bir halde, USDA’nın Sığır Mevti Kaybı raporunda yirmi yılı aşkın bir müddettir yılanlardan kaynaklanan sıfır sığır mevti kaydedildi ve çiftçiler, yılanların ekseriyetle tedavi görmeseler bile yılan ısırıklarından kurtulan çiftlik hayvanları için bir tehdit olmadığını bildiriyor. Çalışmalar birebir vakitte toplamaların aslında lokal yılan popülasyonları üzerinde rastgele bir tesirinin olmadığını da öne sürüyor.
Sweetwater şenliğinin lokal iktisada milyonlarca dolara varan büyük ölçüde para pompaladığını görünce, günün sonunda her şey kâra dönüşüyor. Görünüşe nazaran Jayce’ler bu parayı parasız Şükran Günü yemekleri üzere topluluk projelerini finanse etmek için kullanıyor. Fakat Teksas Parkları ve Yaban Hayatı Dairesi’nin mevcut akaryakıtla avlanma usulünü yasaklaması durumunda şenlik çok daha uzun mühlet dayanamayabilir. Yılan terbiyecisi ve Jaycees üyesi David Sager, “Bu bizim için yıkıcı bir darbe olurdu” diye itiraf etti. “Çıngıraklı yılan toplama bizim yolumuz ve aracımızdır.”
