Yüzyıllardır dünyanın dört bir yanındaki bilim insanları, bir gün bunu yavaşlatabileceğimizi, hatta sonsuza kadar yaşayabileceğimizi umarak insanın biyolojik yaşlanmasının sırrını çözmeye çalışıyorlar. Artık bilim insanları, yazgı niteliğindeki bir keşfe yalnızca bir adım uzakta olduklarını söylüyorlar; Daily Mail’in yazdığına nazaran, insanın yaşlanmasını yavaşlatmanın sırrı önümüzdeki on yıl kadar erken bir vakitte ortaya çıkabilir .
Bu açıklama Cambridge Üniversitesi’nden araştırmacılar tarafından yapıldı. Gelecek yılın başlarında bu etkiyi yavaşlatacak tedavilerin bulunabileceğine inanıyorlar; halbuki uzun ömürlülüğün anahtarı muhtemelen DNA hasarını onarma yeteneğinde yatıyor.
Ekibe nazaran, şu anda bu harika yeteneklerin kopyalanması üzerinde çalışıyorlar ve daha sonra bunları insanlara aktarmayı planlıyorlar. Bunun, insan bedeninin hücrelerini gençleştirmenin yanı sıra onları daha genç bir fonksiyonel duruma döndürmeyi mümkün kılacağı varsayılmaktadır. Bu sayede bilim adamlarına nazaran yaşa bağlı tüm değişikliklerin ortaya çıkmasını geciktirmek mümkün olacak.
Yaşamımız boyunca bedenimizde DNA hasarı birikir. Bu, UV ışınlarına, otomobil ve endüstriyel egzozdaki kirleticilere ve hatta yanmış yiyeceklere maruz kaldığımızda meydana gelir. Bilim insanları uzun vakit evvel, yaşlılıkta hastalığa ve vefata yol açan gen mutasyonlarının birikmesini önleyen şeyin DNA tamiratı olduğu sonucuna vardı.
Araştırmanın ortak müellifi Delphine Larrier’a nazaran bu, “yaşlanma araştırmaları için kusursuz bir zaman”: Kendisi ve meslektaşları, önümüzdeki on yıl içinde insanlarda yaşlanma tersi casusların ortaya çıkışını görmeye başlayacağımıza inanıyor.
Günümüzde asırlık testlerin ana objelerinin dünyadaki en büyük memeliler – balinalar ve filler – olduğu unutulmamalıdır. Her ikisinin de kanser direnci ve DNA hasarı tamiratı ile alakalı eşsiz genleri vardır.
Araştırmanın müellifleri, kansere karşı dirençten sorumlu olan p53 geninin insanlarda da bulunduğunu, lakin bu genin çok daha az kopyaya sahip olduğunu (fillerdeki 20 kopyaya kıyasla sadece 2 kopya) keşfetti. Örneğin fillerin kanserden mevt oranı yaklaşık %4,8 iken insanlarda mevt oranı %11-25’tir.
Balinalar, tümör oluşumunu engelleyen 2,4 kat daha fazla yeniden sahiptir. Basitçe söylemek gerekirse, balinalar, insanların katrilyon hücre sayısıyla tıpkı hücre başına kanser riskine sahip olsaydı, muhtemelen bir yıldan fazla yaşayamazdı. Takıma nazaran bu, balinaların kansere karşı direnç sistemlerinin insanlardan daha âlâ olduğu manasına geliyor olmalı.
Sonuç olarak bilim insanları, uzun yaşamanın sırrının, kanserin oluşumunu engelleyen genlerde değil, 200 yıldan fazla yaşayabilen baş balinalardaki DNA hasarının direkt onarılmasında yattığı sonucuna vardı.
Cambridge Üniversitesi’nden bilim adamlarının gerçekleştirdiği yeni bir çalışma şimdi hakem değerlendirmesinden geçmedi lakin ön baskı olarak yayınlandı. Takım, p53’ün yaptığı üzere kanser hücrelerini öldürmek yerine, baş balinanın bedeninin muhtemelen DNA iplikçiklerindeki kırılmaları onaran proteinler ürettiğini belirtiyor.
Böylece bilim insanları, büyük memelilerin yaşa bağlı hastalıkların tedavisinde hakikaten de anahtara sahip olabileceği, fakat “ölümsüz denizanasının” genel olarak yaşlanma sürecini yavaşlatmaya yardımcı olabileceği sonucuna vardı.
Önceki araştırmalar, kimi denizanalarının yırtıcılardan kaçmak için bir “süper gücü” harekete geçirebildiğini ve deniz tabanına bağlı küçük bir polipe dönüşebildiğini göstermişti. Tehdit ortadan kalktığında denizanası tekrar büyüme sürecine girerek eski formuna kavuşur.
