tamircisi Özcan Saatçiler, yaptığı iş hasebiyle “Zamanın efendisi” olarak tanınıyor.
Saatçiler, 7 nesildir saat tamirciliği yapan ailesinden öğrendiği deneyimleri yeni jenerasyonlara aktarmak istiyor.
Saat ustasına nazaran sağlıklı saat “Zınk zınk” diye sağlıklı çalışmayan ise “Tık tık tak” diye ses çıkartıyor.
Kuzey Makedonya’nın Ohri kentinde 1939’da dünyaya gelen Saatçiler, 7 yaşında babasının yanında saat tamirciliği öğrenmeye başladı.
1954’te Türkiye’ye ailesiyle göç eden Saatçiler, 7 jenerasyondur saat tamirciliği yapan ailenin son temsilcisi ve Türkiye’de bu işi yapan az isimlerden.
Soy ismi yaptığı işi temsil ediyor
Ankara’da yaşayan Saatçiler, soy isminin “Saatçiler” oluş kıssasını şöyle anlattı:
Mamak’ta oturuyorduk. Yoldan bir bayan geçiyordu, kar diz uzunluğuydu. Babam camdan görünce kayınvalidesine ‘Bu bayanı çağır üşümüş, çok soğuk gelsin bir ısınsın.’ dedi. Bayan geldi, muhabbet edildi. Babam ‘Nerelisin?’ diye sorunca bayan, bizim üzere Rumeli’den ve tıpkı mahalleden geldiğini söyledi. ‘Peki hatırladığın kimse var mı orada?’ deyince babam, bayan ‘Bir tek saatçiler ailesini hatırlarım.’ dedi. Bizi kastetti, 7 nesildir tamir yapıyorduk. Ondan sonra babam başa taktı. ‘Bizim soyadımız Saatçiler olacak.’ dedi ve ‘Saatçiler’ soy ismini aldık.
Mekanik saat tamirciliğine 7 yaşında başladı
Mekanik saat tamirciliğine 7 yaşında, babasının çalışmalarını izleyerek başladığını anlatan Saatçiler, o periyoda ilişkin anılarına ait şunları kaydetti:
Bir gün asma kattayım. Aşağı bakıyorum, babama biri bir saat getirdi. Adam, ‘Usta, bu saate bakar mısın?’ dedi, babam da onayladı. Adam bu sefer ‘Kaç liraya olacak usta?’ dedi. Babam ‘Üç lira alacağım.’ dedi. Babama çabucak seslendim üstten, ‘Baba ucuz söylemedin mi o saat üç liraya tamir edilir mi?’ Babam bu saati daha evvel görmediğini ve saati açtığında yeni şeyler öğreneceği için uygun fiyat istediğini anlattı. Biri daha geldi, çıkarttı köstekli bir saat. ‘Bu saatime bakar mısın?’ deyince, babam tuttu işte kuracak yeri var, çekmeden saat çıkmaz. Babam çekti, çıkarttı çabucak. Adam bunu görünce, ‘Usta dedi hiç pazarlık etmeyeceğim, bunu 10 ustaya götürdüm biri kapağını dahi açamadı.’ dedi.
“O vakit herkeste saat yoktu”
Meslekle ilgili dedesinden de çok şey öğrendiğini belirten Saatçiler, yaşadıklarını şöyle anlattı:
Babama daima ‘Dedem ne kadar para kazanırdı?’ diye sorardım. Babam da o vakit genelde başka mesleklerde 30 kuruş kazanıldığını lakin dedemin günde 5 sarı lira kazandığını söylerdi. Vahim para diye düşünürdüm. O vakit esasen herkeste saat de yoktu. Meskenin reisinde bir saat olurdu genelde, varlıklıysa çok kıymetliydi. Dedem çok titiz bir saat tamircisiydi. İşini çok severdi.
“Yaptığım saatleri yastığımın altına koyar dinlerdim”
Mekanik bir saatin çalışmasının kendini keyifli ettiğini söz eden Saatçiler, saate olan merakını şöyle lisana getirdi:
Tamire, mekaniğe merakım vardı. Ben ilkokulu zorla bitirdim ancak mekaniğe çok ilgi duyardım. Hatta hala var. Artık elim, ayağım biraz daha tutsa bir sandalye, masa bile yapabilirim.
Bazen tamir ettiğim saatleri meskene getirirdim. ‘Zınk zınk.’ diye çalışır sağlıklı saat. Sağlıklı çalışmayan ise ‘Tık tık tak.’ Yaptığım saatleri yastığımın altına koyar dinlerdim.
“Zamanın efendisi” olarak tanınıyor
Çevresindekiler tarafından “Zamanın efendisi” olarak tanınan Saatçiler, zanaatında ustalık düzeyine ulaştıktan sonra Türkiye’de birçok politiğin, ünlü oyuncunun, müzikçinin saatlerini ve özel koleksiyonlar ile resmi konutlardaki saatleri tamir ettiğini söyledi.
“Saat takmaya hiç merakım yok”
Saatçiler, saat kullanmadığını belirterek, “Ne yapayım saati, telefondan soruyorum birine. Hiç merakım yok takmaya.” dedi.
“Saati açmadan evvela düşüneceksin”
Saat tamirine ait ise Saatçiler, şu bilgileri verdi:
Saati açmadan evvela düşüneceksin. Nasıl sökeceğini, nasıl takacağını, neresi bozuksa nasıl yapacağını, ondan sonra saati sökersin. Sen karalamayı hiç bilmediğin bir şeyi sökersen ya kırarsın ya bozarsın. Ben de düşünmeden açtığım çok saat bozdum gençken.
“Bu zanaat yok olmasın”
Bu zanaatın yok olmasını istemediğini ve bildiklerini, deneyimlerini yeni kuşaklara aktarmayı amaçladığını belirten Saatçiler, kelamlarını şöyle sonlandırdı:
Halk eğitim merkezlerinde bu zanaatı gençlere öğretmek, onların ilgisine sunmak ve bu zanaatın jenerasyonlar uzunluğu devam etmesine katkıda bulunmak istiyorum.
Haber Kaynağı: Anadolu Ajansı (AA)
