Durumu daha da karıştıracağı açık. ABD’nin Ürdün’de üç askerinin vefatına, 34 askerinin de yaralanmasına yol açan taarruzun İran takviyeli gruplarca Suriye’den yollanan insansız hava araçlarıyla yapıldığı savı İran’ı bir sefer daha maksat yaptı.
Bölgedeki İran takviyeli silahlı kümelerin çatı örgütü olduğu tez edilen Irak İslami Direnişi isimli kümenin taarruzları üstlendiği biliniyor. Taarruza münasebet olarak ABD’nin İsrail’in 26 binden fazla insanın vefatına neden olan Gazze savaşına verdiği takviye gösteriliyor.
Oysa İran hem Gazze krizinin başından beri itidalli bir tavır sürdürüyor, hem de Kasım Süleymani başta olmak üzere İhtilal Muhafızları’ın önde gelen kumandanlara çeşitli vakitlerde yönelik suikastlar karşısında “hesap sorulacığı”nı son derece düşük tonda lisana getiriyor.
Mollalar rejiminin İsrail ile ABD’nin ısrarla çekmek istedikleri bir çatışmaya girmeme konusundaki tutumu epey akla yatkın. Münasebetiyle Ürdün’deki taarruzun kimin işine yaradığı sorusuna cevap aranırken bunun, İran’ı çatışmaya sokmak isteyip de başaramayanların eline âlâ bir fırsat verdiği sonucuna ulaşılabilir, rahatlıkla. Bunu güçlendiren bir gelişmeyi anımsatalım; Ürdün’deki atak, Beyaz Saray’ın İsrail ile Hamas ortasında Gazze’de iki aylık bir ateşkese yol açabilecek bir rehine muahedesi için bastırdığı sırada meydana geldi. Biden idaresi yetkilileri Gazze’de ateşkes sağlanmasının bölgedeki tansiyonun azaltılmasında kilit rol oynayacağına inanıyor.
CIA Yöneticisi Bill Burns Pazar günü Paris’ten görüşmelerin bir kısmına katılmış, Katar Başbakanı’nın yanısıra hem İsrail hem de Mısır’ın istihbarat şefleriye muahede konusunda görüşmüştü. Ateşkesi, tüm davetlere, hatta kendi kamuoyunun baskısına karşın ısrarla kabul etmeyen İsrail için epey faydalı oldu Ürdün saldırısı. Kimin parmağı varsa İsrail’in işine yarayan bu gelişme ABD’yi İsrail’e ateşkes konusunda baskı yapmaktan caydırabilir de.
Geçtiğimiz Kasım ayında bir haftalık duraklama sırasında bölgedeki ABD güçlerine yönelik hücumlar neredeyse büsbütün durmuştu. Lakin ABD savunma yetkilileri Cuma günü itibariyle Irak ile Suriye’de ABD/koalisyon güçlerine karşı 158’den fazla atak düzenlendiğini açıkladı. Gazze’de ateşkes yapılmasına çalışıldığı sıralarda olması tesadüf değil kesinlkle. Açıklamaya nazaran insansız hava araçları, roketler, füzelerden oluşan bu hücumlar başarısız oldu, birden fazla vakit önemli yaralanmalara ya da altyapı hasarına yol açmadı. O nedenle Ürdün saldırısı epey önemli.
Olaya ait sorulması gereken birinci soruyu soralım. ABD’nin taarruza uğrayan üssü erken ikaz savunma sistemi ile donatılmıştır. Bu akın nasıl fark edilmedi? Öylesine bir soru değildir bu. Kirli oyun çok malum.
ABD’nin hücum yapılan tesisi Ürdün-Suriye hududu yakınlarında uzak bir lojistik karakolu. Tower 22 olarak isimlendiriliyor. Karakol hakkında bilgiler son derece hudutlu ancak bilinen şu ki; Tower 22, sonun öte yanında Suriye’de bulunan ABD garnizonu El Tanf için bir ikmal merkezi olarak hizmet veriyor.
En az 350 ABD Ordusu ile Hava Kuvvetleri askeri de orada konuşlanmış durumda. Karakolda ne çeşit silahların tutulduğu, kullanılan hava savunma sistemlerinin niteliği belgisiz lakin hangi araçla yapılırsa yapılsın kolay vurulacak bir karakol değil Tower 22.
Şimdi bakın; Suriye’ye emperyal çullanmanın başladığı 2011 yılından bu yana Washington, Amman’ın Suriye ile Irak’tan silahlı militanların sızmasını engellemek hedefiyle Hudut Güvenliği Programı olarak bilinen detaylı bir nezaret sistemi kurmasına yardımcı olmak için yüz milyonlarca dolar harcadı. İşte buna karşın atağın farkedilmemesini dikkat alımlı buluyorum.
Tabii ki ABD ya da İsrail, meşrepleri buna uygun da olsa, saldırıyı tezgahladı demiyorum. Onca gözetleme imkanına karşın taarruzun farkedilmemiş olmasının diğer nedenleri de olabilir.
Bu iki ülkenin Ortadoğu’ya yönelik uğursuz planlarında onlar için çalışan “İslami yapılar” olduğunu da akıldan çıkarmamak gerek. Bu cins provokasyonlar için kullanılmaya uygundurlar.
İran, İsrail’le ya da ABD ile tıpkı anda savaşacak, onları kendi üstüne çekecek kadar aklını yitirmiş değil.
Ortadoğu”da oyun da çok…
Piyon da…
