Aldatıldığını ileri süren eşlerden birinin, üçüncü şahsa karşı açtığı manevi tazminat davasının reddedilmesi nedeniyle “aile hayatına saygı” hakkının ihlal edildiği argümanıyla Anayasa Mahkemesine yaptığı ferdî müracaatın reddedilmesine ait kararın münasebeti Resmi Gazete’de yayımlandı.
Buna nazaran, Ö.S ve A.K, 2001’de evlendi, bu evlilikten 2 çocukları doğdu. Eşi A.K’nin H.M.Z. ile kendisini aldattığını ileri süren Ö.S, boşanma davası açtı. Mahallî mahkeme, tarafların evlilik birlikteliğinin sonlanmasına karar verdi.
Boşanma kararının akabinde Ö.S, üçüncü kişi pozisyonundaki H.M.Z’ye kişilik haklarının ziyan gördüğünü ileri sürerek manevi tazminat davası açtı.
DAVANIN REDDİNE KARAR VERDİ
Davaya bakan Konya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi, üçüncü kişi pozisyonundaki davalı H.M.Z’nin, Ö.S’nin kişilik haklarına yönelik bir saldırısının bulunmaması nedeniyle 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 58. unsuru kapsamında davanın reddine karar verdi.
Ö.S, temyiz isteminin Yargıtay tarafından reddedilmesi üzerine hak ihlali teziyle Anayasa Mahkemesine kişisel müracaatta bulundu.
Başvuruyu inceleyen Anayasa Mahkemesi, oy çokluğuyla Anayasa’nın 20. hususunda teminat altına alınan aile hayatına hürmet hakkının ihlal edilmediğine karar verdi.
KARARIN GEREKÇESİNDEN
Anayasa Mahkemesinin münasebetinde, emsal hususlardaki farklı kararlar nedeniyle Yargıtay tarafından 2018’de içtihadı birleştirme kararı alındığı hatırlatıldı.
Yargıtay içtihadında, “Evlilik birliği içinde gerçekleşen aldatma durumunda, diğer bir kişilik hakkı ihlali bulunmadıkça aldatılan eşin üçüncü bireyden manevi tazminat talep edemeyeceğinin” belirlendiği, bunun, Yargıtay ve derece mahkemelerince uygulandığı, bu bahiste son periyotta istikrarlı bir yargısal yaklaşımın bulunduğu vurgulandı.
Ö.S’nin açtığı davanın mahallî mahkemece, “kişilik kıymetlerine hücum oluşturacak nitelikte bir aksiyon bulunmadığı” gerekçesiyle reddedildiği hatırlatılan münasebette, lokal mahkeme kararının yerinde olduğu belirtildi.
Gerekçede, kamusal makamların, kişilik haklarına akında bulunulması halinde mağdura tazminat ya da uygun kuralların oluşması halinde soruşturma talep etme hakkı sağladığı tabir edildi.
Ayrıca boşanma ve gerekirse tazminat elde etme imkanı olduğu, bu konularda ileri sürülen taleplerin tesirli biçimde karara bağlanmadığına ait bir datanın ya da bu tarafta bir argümanın bulunmadığının dikkate alınması gerektiği aktarılan münasebette, şunlar kaydedildi:
“Sonuç olarak müracaatçının ileri sürdüğü argümanların mahkemelerce ilgili ve kâfi bir münasebet ile karşılandığı, öngörülebilirliği sağlayan içtihadı birleştirme kararına dayanılarak verilen kararlarda belirtilen tespit ve münasebetler prestijiyle yargısal makamlarca anayasal manada takdir yetkisinin sonunun aşılmadığı ve yargısal sistemin olayda tesirli bir formda işletildiği görülmüştür. Münasebetiyle aile hayatına hürmet hakkı çerçevesinde devletin olumlu yükümlülüklerinin olayın koşulları altında yerine getirildiği sonucuna varılmıştır.”
3 ÜYE ÇOĞUNLUK GÖRÜŞÜNE KATILMADI
Anayasa Mahkemesinin oy çokluğu ile verdiği ret kararına, Anayasa Mahkemesi Başkanvekili Kadir Özkaya ile üyeler Basri Bağcı ve Sayın İnce muhalif kaldı.
Üyelerin karşı görüşünde, Yargıtayın içtihadı birleştirme kararı doğrultusunda üçüncü bireye karşı öteki eşin manevi tazminat isteminde bulunamamasının Anayasanın 36. ve 40. unsurlarında yer alan haklara “açık bir kısıtlama” getirdiği savunuldu.
Anayasa’nın 13. unsuru mucibince hak arama hürriyetine kısıtlama getiren bu düzenlemenin kanun ile yapılması gerektiği tabir edilen karşı görüşte, “Bu yapılmaksızın kanunla getirilmesi gereken bir kısıtlamanın içtihat ile ortaya konulması anayasal manada sorun teşkil etmektedir.” denildi.
Zinanın ceza hukukunda kabahat olmaktan çıkartıldığı lakin Türk Uygar Kanunu’na nazaran eşlerin sadakat yükümlülüğüne ters bir davranışı olarak kabul edildiği, boşanma sebepleri ortasında sayıldığı anımsatılan karşı görüşte, şunlara yer verildi:
“Zina aksiyonu, niteliği gereği tek fail ile işlenebilen bir fiil olmadığından, hareketin oluşmasında öbür failin iştiraki mutlak olarak gereklidir. Haksız bir fiile iştirak eden kişinin hukuksal sorumluluğunun bulunması da kaçınılmazdır. Aksi bir kabul lakin yasal bir düzenleme ile mümkün olabilecekken bunun kategorik olarak içtihat ile yapılması mümkün değildir.”
patronlardunyasi.com
