Sosyal medyada Tanner Leatherstein ismiyle tanınan Volkan Yılmaz, dünyanın en lüks markalarına ilişkin çantaları keserek yaptığı paylaşımlarla milyonlarca takipçiye ulaştı. Onun bu sıradışı çalışması New York Times’a bahis oldu. Dallas’ta yaşayan Yılmaz’ın maksadı ise izleyicilere materyallerin ve işçiliğin gerçek kalitesini ve akabinde eserin üretim maliyetinin ne kadara olduğunu detaylı olarak göstermek.
İşte o New York Times’daki röportajında Yılmaz, Luis Vuitton’un imzalı LV logosuyla kaplı büyük beyaz deri bir çantayı kestiğini, Christian Louboutin’in kendine mahsus kırmızı tabanı, siyah bir stilettodan İngiliz anahtarı kullanılarak yüksek sesle söktüğünü ya da 2 bin 200 dolarlık bir Prada’yı neden bu hale getirdiğini anlatıyor. Tanner Leatherstein olarak TikTok’da 950 binden daha fazla takipçisi olan Yılmaz, çok kıymetli eşyaları doğramasıyla toplumsal medya platformunun yanı sıra YouTube ve Instagram’da da büyük bir takipçi kitlesinin ilgisini çekti. Bunun nedenini ise, izleyicilere materyallerin ve işçiliğin gerçek kalitesini göstermek ve akabinde eserin üretim maliyetinin ne kadara mal olacağını detaylı olarak göstermek olduğunu söylüyor.
FİYAT ARTIŞLARI HALA BİR ÇOK İNSANI ŞOK EDİYOR
Yılmaz, “Birçok durumda, benim iddialarım fiyat etiketinin onda biri kadar çıkıyor. Lüks dalını destekleyen fiyat artışları hala bir çok insanı şok ediyor.” derken bu platformda parçaladığı eserler için ne kadar harcadığını ve insanların deri eserler alırken nelere dikkat etmeleri gerektiğini de anlatıyor. İşte o merak uyandıran röportajdan kıymetli noktalar….
YEŞİL KARTLA AMERİKA’YA GELDİ
“Ailemin Türkiye’de bir tabakhanesi vardı, münasebetiyle ben de bu işin içine doğdum. 11 yaşlarındayken birinci deri ceketimi yapmak için beş koyun derisini tabakladım. İstanbul’da üniversitedeyken tabakhanede çalıştım, akabinde deri ithalatı ve ihracatını öğrenmek için Çin’e, oradan da Türkmenistan’a gittim.
2009’da ABD yeşil kart piyangosunu kazandım ve Chicago’ya taşındım. Illinois Üniversitesi’nde MBA yaparken taksi sürücülüğü yaptım, akabinde idare danışmanı olarak çalıştım ve bu bana içten içe ölüyormuşum üzere hissettirdi. Hâlâ deri konusunda takıntılıydım, bu yüzden Pegai isminde kendi deri markamı kurdum, YouTube’dan kendime tasarım istikametini öğrettim ve geçimimi sağlamak için Uber’de işlere istikamet verdim. 2019 yılında işler yoluna girdikten sonra Dallas’a taşındım.
BÖYLE BİR İLGİ BEKLEMİYORDUM
Arkadaşlarım ve hatta arkadaşlarımın arkadaşları her vakit deri alımlarını denetim etmemi istediler. Kalite hakkında ne düşünüyorum? Çok mu fazla para ödediler? Bu bana, insanların derinin nasıl tedarik edildiği yahut kullanıldığı konusunda aslında pek bir şey bilmediğini ve lüks deri eserlerdeki işaretlemeler konusunda kuşkucu olduklarını fark etmemi sağladı. Ben de onların sorularına yanıt verecek görüntüler hazırlamaya başladım. Bu biçimde patlamalarını beklemiyordum.
PAHALIYSA KESİN DÜZGÜNDÜR MİTİNİ YIKIYOR
Çantaları incelemeye başladığımda, fiyatın aslında deri yahut kullanılan gereçlerle ilgili olmadığını, çoğunlukla etiketle bağlantılı statüyle ilgili olduğunu göstermek istedim. Pek çok kişi otomatik olarak değerliyse uygun olması gerektiğini varsayar.
İLK KESTİĞİ LOUİS VUİTTON ÇANTA
İlk kestiğim bir Louis Vuitton evrak çantasıydı. Louis Vuitton dünyanın en ünlü deri markalarından biri fakat birçok kişi ikonik LV monogram materyalinin aslında tuval olduğunu bilmiyor. Viral hale gelen birinci görüntü Chanel’in 1.200 dolarlık küçük bir cüzdanıydı. O andan itibaren, farklı markaların öne çıkarılmasına yönelik talepler aralıksız devam ediyor.
Bir çantayı keserken ne arıyorsunuz? sorusuna ise, “Tabii ki deri kalitesi. Nasıl bronzlaşmış. Kaplamayı çıkarmak için aseton kullanıyorum ve deriye ne kadar plastik makyaj uygulandığını görebiliyorum. Hangi tabaklama sürecinin kullanıldığını kıymetlendirmek için deriyi yakıyorum. Daha sonra dikişe, donanıma ve yapıya yansıyan işçiliğe bakıyorum. Yaptığım işin büyük bir kısmı markanın argümanlarını kıymetlendirmek. Bir çanta dışarıdan hoş görünebilir, fakat onu açıp içine baktığınızda öteki bir öykü anlatır.”
Seyircileriniz kim sorusuna ise Yılmaz şu karşılığı veriyor; “Kesinlikle lüks markalardan nefret eden, fiyatlandırmanın bir aldatmaca olduğunu ve bunlara para ödeyenlerin aptal olduğunu düşünen bir demografi var. Bir de değerli eserleri doğramanın cümbüş bedelini seven beşerler var. Lakin birçok kişi lüksü sevdikleri ve kaliteli eserleri daha uygun anlamak istedikleri için görüntüleri izliyor. Lüks ya da vintage alışverişlerini gözleri açık kıymetlendirmek istiyorlar.”
patronlardunyasi.com
