İşte İsmail Kılıçlarslan’ın o yazısı:

Önce alanı bir temizleyeyim kendi adıma.

Bir: Suud idaresinin değil bir Osmanlı subayı olan, Cumhuriyet’in banisi Mustafa Kemal’e, bugün yaşayan Kamalistlerin en ahmağına bile hakaret etmesi haddine değildir. Sokaklarda “Gazze” denilmesini yasaklamaya çabalayan; ömrü boyunca Müslümanların ve mazlumların yanında yer alma hamaseti gösterememiş; Ebu Ubeyde’nin değil kendisinden, kefiyesinin renginden bile rahatsız olan bu dikta rejimi batacağı yer neresiyse oraya batsın. Umurumda değiller ve hiçbir vakit da olmadılar.

İki: Bu yapay krizi yönetemeyen, hatta bana sorarsanız bu krizin çıkmasını bizatihi isteyen TFF Lideri Büyükekşi ve adamları bütünüyle ve derhal istifa etmelidirler. Hatta siz bu yazıyı okurken istifa haberi tahminen de gelmiştir. İstifanın da kâfi olduğunu düşünmüyorum ayrıyeten. Hukuk işini yapmalı, derinlemesine bir soruşturma başlatmalıdır. Varsa bir FETÖ veya öbür bir örgüt iltisakı, acilen ortaya çıkarılmalıdır.

Üç: Ali Koç ve Dursun Özbek de yönettikleri kulüplerin başkanlıklarından derhal istifa etmelidirler. Muhteşem Kupa finalini 6 Şubat’ta yaşadığımız asrın felaketinin yaralarının sarılması için büyük bir tertibe çevirmek yerine veyahut hiç olmazsa iki kulübü de bağrına basma kelamı veren Azerbaycan’da oynamak yerine “Suud bu işlere uygun para veriyor” diyerek “cukka doldurmaya” çabalayan bu iki ismin bu iki kıymetli grubumuzu yönetmeye devam etmesi bence “utanç vesikası”dır bu saatten sonra.

Bu üç unsur burada bir dursun.

Gelelim asıl sıkıntıma. Bu krizin aslında “çıkarılmış bir kriz” olduğunun ortaya çıktığını inkâra yeltenen kim varsa ya doküman okumayı bilmiyordur ya da dümdüz makus niyetlidir.

Şundan: Aylardır kamuoyunun tartıştığı ve kahir ekseriyetinin “oynanmasın kardeşim bu maç Suud’da” dediği bu tertipte ekiplerin dakika dakika ne yapacakları, statta Cumhuriyetimizin 100. Yılı kutlamalarının nasıl olacağı, Mustafa Kemalli görsel gösteri düzeneklerinin nasıl kurulacağı ve nasıl gösterileceği bir protokolle, hem federasyon yetkilileri hem de kulüpler tarafından imza altına alınmış mı? Evet, alınmış. Suudi Arabistan’ın ulusal marşının da o statta okunacağı bu protokolde yazılı mı? Evet, yazılı. Alana rastgele bir pankartla, egzersize rastgele bir tişörtle çıkılması talebi Suud’a iletilmiş ve protokole eklenmiş mi? Hayır, iletilmemiş ve eklenmemiş.

Son dakika tişört ve pankart talebi olunca Suud demiş ki “Çıkamazsın kardeşim. Benimle imzaladığın protokol buna müsaade etmiyor. Değil mi ki parayı ben veriyorum, düdüğü de ben çalacağım.”

Mesele bundan bir gram eksik de değil bir gram fazla da değil. Hem Suud’un kendilerine ateşleyeceği parayı cukkalama niyeti var liderlerin hem de dayılık taslıyorlar bile isteye. Durum budur. Durum bu olmasaydı, TFF ile iki kulübün ortak açıklaması “Birtakım sıkıntılar oldu da ondan şey ettik, ekiki ekiki” halinde olmazdı. Adam üzere, kükreyen, “Krizse kriz ulan” tadında bir açıklama olurdu.

Şunun ismini yanlışsız düzgün koyalım. Dursun Özbek’in bu işteki tam rolünü anlayamadık ancak bu krizin Ali Koç tarafından “suni bir kriz” olarak çıkarıldığı olayın gelişimini izlediğinizde o kadar aşikâr ki. Bulmuş iradesiz, ne dediği aşikâr olmayan, kriz idaresi şöyle dursun “kriz ne demek” onu bile bilmeyen TFF’yi, tepinip geçti, işini yaptı adam.

Peki, ne oldu bu krizle? Daha doğrusu ne olur bu krizle?

Şunlar olur:

Bir: Aslında Araplardan nefret etmeyi bir ideolojik itikat haline getirmiş bulunan Kamalistler bu nefretlerini üzerimize boca ederek izhar ederler. Birden fazla Paşa’nın kendisine bile ilişkin olmayan Mustafa Kemal kelamları paylaşırlar toplumsal medyada. Gazze’den niye uzak durduklarını izah edebilecekleri saçma sapan bir argümanları daha olur.

İki: Seçim kampanyasını başlatmış olur Ekrem İmamoğlu. “Bayrağını alan gelsin, Atasını seven gelsin” hayhuyu ortasında paçalarından akan samimiyetsizlikle oy devşirmeye uğraşlar. Çabalıyor da. Ama biz bu “sinik 28 Şubat numaralarını” Cumhuriyet Mitinglerinden de biliyoruz aslında. Sonuçları CHP açısından pek acıklı olmuştu o mitinglerin.

Üç: Ermeni lobisinin buyruğuyla Disney’in yayından kaldırdığı Atatürk dizisi için ağzını açıp tek kelam edemeyen ünlümsüler “olmayan haysiyetleri”ni kurtarma yarışına girerler. Girdiler de.

Fakat bence olan tekrar Mustafa Kemal’i içtenlikle seven, ona bir halde vefa gösteren insanlara olur. Önümüzdeki mahallî seçimde “ya işte görüyorsunuz, Suudi Arabistan’da Ceddimize hakaret edildi, mecbur PKK ile birlikte gireceğiz seçime” dolmasını afiyetle yedirmeye çabalarlar bu insanlara yeniden.

Sonun sonunu söyleyeyim. Mustafa Kemal’in “Ne memnun Türküm diyene” kelamına tekrar de itiraz etmezdi bence Suud idaresi. Onların asıl kederi “Yurtta sulh cihanda sulh” pankartıyla olmuştur. Bunun Gazze’ye yönelik olarak anlaşılabilecek olması ihtimali mecnuna döndürmüştür herifleri. İsrail kaygıları yüzünden “protokol” dayatması yapmışlardır.

Hayalini kurduğum Muhteşem Kupa finalinde Galatasaray ve Fenerbahçe ya Filistin bayraklarıyla çıkıyorlardı maça veya formalarının altından Gazze’de ateşkes isteyen sloganlar çıkartıyorlardı. Böylelikle hem Galatasaray hem de Fenerbahçe, 2 milyarlık İslâm âleminin de, 7 milyarlık “vicdanlı insanlık” âleminin de sevgilisi oluyordu. Cumhuriyetimizin 100. Yılını kutlamış, Mustafa Kemalli görsel gösterisi yapmış, dünyaya Gazze iletisi vermiş iki “süper kulüp” olarak dönüyorlardı memlekete.

Olmadı. Muhteşem Kupa finali tertibi bu haliyle hem İsrail’in bölgedeki bütün çıkarlarına hizmet eden hem de her iki ülkenin eski ve yeni laiklerinin zirve tepe kullanacağı bir rezalete dönüştü/rüldü. “Kepazelik” desem, inanın o bile değil.

patronlardunyasi.com