Güney Mısır’da 2.500 ila 2.800 yıl öncesine ilişkin bir babun kafatasları örneği…
‘Babunlara ay ve bilgelik yaradanı ve güneş ilahı Ra’nın danışmanı Thoth’un temsili olarak hürmet duyulurdu.’
Ayrıca bölgeye uzaktan getirilen kimi hayvanlar da buna dahildir. Yaklaşık 2.500 ila 2.800 yıllık kimi babun kalıntıları, hayvanların mumyalara dönüştürülmeden evvel esaret altında tutulduğuna dair işaretler gösteriyor.
“Babunlar, ay ve bilgelik ilahı ve güneş ilahı Ra’nın danışmanı olan Thoth’nun temsili olarak hürmet görüyordu.” “Eski Mısırlıların hürmet duyduğu tüm hayvanlar ortasında Mısır’a mahsus olmayan tek hayvan babunlardı. Bu nedenle ithal edilmeleri ve esaret altında tutulmaları gerekiyordu.”
Bu çalışmada takım, 1905 ve 1906’da eski Mısır bölgesi Gabbanat el-Qurud’da ortaya çıkarılan babun mumyalarından oluşan bir koleksiyonu inceledi. Bu primat kalıntıları nedeniyle Maymunlar Vadisi olarak da isimlendirilen bu alan, Mısır’ın güneyinde, Luksor yakınında, Nil Irmağı’nın doğu kıyısında yer alıyor. Kalıntılar çeşitli yaşlardaki maymunlara aitti ve M.Ö. 800 ile 500 yılları ortasına tarihleniyor.
Babunların kemikleri raşitizm belirtileri gösteriyor. ..
Kemiklerde lezyonlar, deformasyonlar ve iskelette öbür anormallikler vardı; bu da hayvanların birçoklarının güneş ışığı eksikliğinden ve yetersiz beslenmeden muzdarip olduğunu gösteriyor. Bunlar muhtemelen esaret altında doğup büyümekten kaynaklanıyordu. De Cupre, Gabbanat el-Qurud ile emsal yaştaki öbür iki alan olan Saqqara ve Tuna el-Gebe’de ortaya çıkarılan babun kalıntılarında da benzeri şartların görüldüğünü söylüyor. .
De Cupere, “Gözlemlediğimiz deformasyonlar, güneş ışığı eksikliği ve yetersiz beslenmeden kaynaklanan kronik D vitamini eksikliğinden kaynaklanan bir hastalık olan raşitizm için tipiktir” diyor. “Babunlar uygun tırmanıcılardır ve bu nedenle muhtemelen kaçmalarını ve münasebetiyle direkt güneş ışığını almalarını önlemek için yüksek duvarlı (ve çatılı) binalarda yahut kapalı alanlarda tutuluyorlardı.”
Mumyalanmış kalıntıların incelenmesi, bu ithal babunların mumyalanmadan evvel Eski Mısır’da nasıl tedavi edildiğine ve koruma edildiğine dair fikir veriyor, fakat keşfedilecek daha çok şey var. Muharrirler, yedikleri yiyecek çeşitlerini daha düzgün anlamak gayesiyle babun dişlerinin kalıntıları üzerinde mikro aşınma tahlili yapmaya başlıyorlar.
Eğer kalıntılardan DNA çıkarabilirlerse, genetik datalar tıpkı vakitte hayvanların yabanî tabiatta nerede yakalandığını ve üreme uygulamalarını da ortaya çıkarabilir. kaleciler kullanıldı. Mısır’ın Gabbanat el-Qurud sitesinden babunlarla ilgili bir çalışma Eylül ayında yayınlandı kalıntıların günümüzde Mısır’ın güneyinde, Eritre, Etiyopya ve Sudan ülkelerinde yaşayan popülasyonlarla birtakım genetik benzerlikler taşıdığını buldu.
DeCupere’ye nazaran, “Eski Mısırlıların niyetinin güzel olduğunu düşünüyoruz. Muhtemelen babunlara uygun bakmaya çalıştılar lakin bu kolay olmamış olmalı.”
