Geçimini sağlamak için yerden 140 metre yükseklikte alın teri döken kule vinç operatörü Engin Bekar, işiniz zorluklarının yanı sıra keyifli anları da olduğunu belirtti.
Ankara’da yaşayan evli ve 2 çocuk babası Bekar, 18 yaşından bu yana inşaatlarda çalışıyor.
Mesaisini bir metrekarelik kabinin içinde tek başına geçiriyor.
Mesaisine önlemler alarak başlayan kule vinç operatörü Bekar, yaz-kış vazifesini aksatmadan yapacak kadar işini severek yapıyor.
İnşaatın her alanının tehlike barındırdığını belirten Bekar, ailesinin daima telaş içinde kendisini aradığını ve alt katlarda telefon çekmeyince huzursuz olduklaranı anlattı.
Mesleğe kule vinç operatörlerine özenerek başladı
İnşaat alanlarındaki kule vinç operatörlerine özenen ve kurslara giderek bu mesleğin eğitimini alan Bekar, 13 yıldır yerden yüzlerce metre yükseklikte alın teri döküyor.
Vinçe korkusuzca tırmanıyor
Yüksek katlı binaların yapılması için kullanılan kule vinçlere korkusuzca tırmanan ve mesaisini göklerde tamamlayan Bekar, ailesinin geçimi için bütün zorlukları göze alıyor.
“Mesleğimi bülyük bir dikkatle yapıyorum”
Bekar, riskli olmasına karşın mesleğini zevkle, ve kaygı duymadan büyük dikkatle yaptığını belirtti.
“İlk iş vincin denetimlerini sağlamak”
Sabah şantiyeye geldiğinde birinci işinin vincin denetimlerini sağlamak olduğunu, tüm güvenlik tedbirlerini aldıktan sonra mesaiye başladığını anlatan Bekar, şöyle konuştu:
Baretimizi ve emniyet kemerimizi takıp, iş ayakkabımızı ve reflektör yeleğimizi giymeden işe başlamıyoruz. 140 metre üst çıkmamız yarım saatimizi alıyor. 35’inci kata kadar asansörle çıkıp, daha sonra kontaktan vince geçip 30 metre tırmanıyoruz.
Telsizle irtibat kuruyor
Kendisini özgür hissediyor
Yukarıda çalışırken kendisini özgür hissettiğini lisana getiren Bekar, yükseklik konusunda hiçbir sorun yaşamadığını, katlar yükseldikçe gözünün o yüksekliğe alıştığını söyledi.
“Mesleğimizin en sıkıntı kısmı yalnızlık”
Mesaisinin tamamını daracık bir kabinde yalnız başına geçirdiğini anlatan Bekar, yaşadıklarını şöyle lisana getirdi:
Mesleğimizin en sıkıntı kısmı yalnızlık zira üstte tek başımıza çalışıyoruz. Bazen vakit geçsin diye bir türkü söylüyoruz, bazen aşağıdakilerle birbirimize bağırıp gülüyoruz, bazen de vincin ucundaki kancayla birbirimize çay gönderiyoruz. Konuşabileceğin, birlikte çay içebileceğin kimse yok, sıkılıyorsun.
“Yukarıda çalışmanın en sıkıntı tarafının tuvalet ihtiyacı”
Bekar, üstte çalışmanın en güç tarafının tuvalet muhtaçlığını giderme olduğunu belirterek, şu sözleri kullandı.
Yemeğimizi, meyvemizi yanımızda getiriyoruz. İn, çık yapamıyoruz. Tuvalet üzere acil gereksinimler konusunda kendimizi zorluyoruz, bir müddet sonra metabolizmamız da alışıyor. Çok zorlanmadığımız sürece aşağı inmiyoruz.
“6 ayda bir periyodik muayeneden geçiyorlar”
Yükseklik korkusu olmasa bile bu mesleğin herkes tarafından yapılamayacağını vurgulayan Bekar, iş güvenliğini her şeyden üstün tuttuklarını, 6 ayda bir periyodik muayeneden geçtiklerinin altını çizdi.
“Buzları kırarak üst çıkarıyoruz”
Engin Bekar, hava koşullarının da kule vinç operatörlerinin çalışmalarını etkilediğini söyleyerek, kelamlarını şöyle sürdürdü:
Yazın güneş, kışın kar değil bizi en çok rüzgar etkiliyor. Kabine ani rüzgar vurunca hakimiyeti tam sağlayamıyoruz, çalışmayı durduruyoruz. Yağmur yağar aşağıdaki gruplar çekilir fakat biz çalışmaya devam ederiz. Çalıştığımız şantiye Ankara’nın en yüksek noktalarından, bu yüzden fazlaca sise maruz kalıyoruz. Şayet görüş aramız yoksa çalışmıyoruz. Yazın sıcak demir çok fazla zorlamıyor lakin kışın demirler buz tutuyor. Bazen o buzları kırarak üst çıkarıyoruz. Makine metal olduğu için vakit zaman yük kaldırırken esneyebiliyor, üstte ‘beşik’ üzere sallanıyoruz.
Haber Kaynağı: Anadolu Ajansı (AA)
